Ben je nog geen abonnee van De Correspondent? Dan wordt het tijd dat te veranderen. Of geef iemand ‘s een proefabonnement cadeau. De Correspondent is een digitaal platform voor onafhankelijke journalistiek dat in 2013 is opgericht door onder andere Rob Wijnberg. Onafhankelijke journalistiek is noodzakelijk voor een levende democratie en verdient steun van ons allemaal. De Correspondent houdt het betaalbaar: in 2019 kost een abonnement 7 euro per maand, of 70 voor het hele jaar. Ik ben betalend abonnee van De Correspondent om de volgende redenen:

• Advertentievrije, onafhankelijke journalistiek.
• Abonnees mogen artikelen delen met niet-abonnees. Weg met die betaalmuur!
• Zeer prettige leeservaring, bijvoorbeeld door de schermbrede foto’s, de vermelding van geschatte leestijd, en het vaste balkje bovenaan dat visualiseert hoe ver je in het artikel bent.
• Aandacht voor onderbelichte thema’s: zo concentreert journalist Maurits Martijn zich op surveillance en Dimitri Tokmetzis op data en transparantie.
• Hoofdredacteur Rob Wijnberg is, in elk geval in tweede instantie, niet doof voor kritiek: dat blijkt uit Longrant: Dit is er mis met Rob Wijnberg en De Correspondent, dat door de bekritiseerde(n) zelf is gepubliceerd.

Dit zijn enkele van mijn favoriete stukken die bij De Correspondent zijn verschenen — stukken die niet-abonnees gratis kunnen lezen dankzij de links die betalende abonnees zonder beperkingen met anderen mogen delen:

• Zo houden datahandelaren ons in de gaten (maar wie controleert hen?) (gastcorrespondente Maayke Goslinga)
  Heel Holland Transparant: Zo bepalen bedrijven en overheden of je een risicoburger bent (Maurits Martijn e.a.)
• Wat de nieuwe Edward Snowden ons over Obama’s zwarte lijst leert (Maurits Martijn)
• Hoe onze risicomijdende cultuur de solidariteit ondermijnt (Rob Wijnberg)
• Hoe in Israël alles begint en eindigt bij het leger (Monique Samuel)
• Hoe waarheid een product werd (Rob Wijnberg)
• Dit geef je allemaal prijs als je inlogt op een openbaar wifi-netwerk (Maurits Martijn)
• Vergeet Plasterk, de Amerikanen kunnen er toch wel bij (Dimitri Tokmetzis)
• Europa uit keiharde kritiek op de NSA. En de lidstaten blijven stil (Dimitri Tokmetzis)
• Op naar de veilige, welvarende, gezellige controlestaat (Rob Wijnberg)
• Nee, je hebt wél iets te verbergen (Maurits Martijn)
• Voor Silicon Valley is democratie de grootste vijand van vooruitgang (Lynn Berger)
• Waarom zijn wetenschappelijke artikelen zo duur? (Jesse Frederik)

Naast De Correspondent ervaar ik zelf De Groene Amsterdammer (est. 1877) al jaren als onmisbaar leesvoer — een gedrukt medium dat excelleert in reflectie en kalme beschouwing in een tijdperk dat wordt overspoeld met hijgerige en opdringerige berichten. Hoe meer lezers en betalende abonnees hoe beter. (Voor wie het niet weet: het woord “Groene” in “De Groene Amsterdammer” verwijst naar de kleur van het papier waarop vroeger werd gedrukt; niet naar een politieke kleur of overtuiging.)

UPDATE 2019-06-30: ook Free Inquiry en Skeptical Inquirer zijn m.i. absolute aanraders. Elk betaald lidmaatschap draagt bij aan het uitdragen en (laten) beoefenen van kritisch denken.

UPDATE 2018-12-23: sinds vandaag (eindelijk) ook betalend lid van Follow The Money (FTM).

EOF